Sambo – na czym polega i dlaczego warto trenować

Zbudowano je na bazie zapasów, boksu, jujitsu, judo oraz wybranych chwytów, ciosów i pozycji z regionalnych sportów obronnych krajów tworzących Związek Radziecki

Sambo zostało wymyślone na mocy decyzji administracyjnej. Przywódcy komunistycznej Związku Radzieckiego postanowili stworzyć doskonałą sztukę walki, którą mieli się posługiwać żołnierze Armii Czerwonej i sowieckich służb specjalnych. Trwało to długo, blisko 40 lat (od lat 20. do 60. XX wieku), ale udało się. Sambo jest skuteczne i niebezpieczne. Sambo – na czym polega i dlaczego warto trenować.

Czym jest sambo?

Kopnięcia i uderzenia rękami, przerzuty i walka na pięści, duszenie i dźwignie, pady oraz przewroty. A do tego, podpatrzone u mistrzów dalekowschodnich sztuk walki, techniki pracy z oddechem, czerpanie z niego energii, siły woli i wytrzymałości. A więc wszystko to, co może doprowadzić do pokonania przeciwnika. Jednak, wbrew pozorom, sambo nie jest wolną amerykanką. Nie ma w nim żadnego chaosu. Są za to precyzja i skuteczność.

Sambo to sport dla odważnych – pewnych swojej siły i determinacji lub za wszelką cenę tej siły i determinacji poszukujących. Tu treningi są bardzo intensywne, w początkowych fazach wtajemniczenia mogą być też kontuzjogenne. Szczególnie narażony na uszkodzenia (złamania, zwichnięcia, stłuczenia i naderwania) są układy kostny i mięśniowy.

Dlaczego warto trenować sambo?

Ale „gra jest warta świeczki”. Bo to właśnie rozwój i wzmocnienie układów kostnego oraz mięśniowego sambo zapewnia w stopniu największym. Intensywne, wielomiesięczne treningi może nie zrobią z nas komandosa rosyjskich służb specjalnych, ale w znaczący sposób wzmocnią naszą ogólną tężyznę fizyczną oraz wytrzymałość.

Sambo to wysiłek. Poprawia się więc także wydajność organizmu, kondycja. I to zarówno ta fizyczna, jak i psychiczna. Bo ten wkładany w trening wysiłek, to także zmęczenie i związana z nim satysfakcja („zrobiłem/am to!!!”). Oczyszczające zmęczenie i satysfakcja,

Ale to tylko jedna płaszczyzna wzmocnienia psychicznego. Sambo, jak każda sztuka walki, uczy błyskawicznego podejmowania decyzji oraz myślenia taktycznego – sposobów pokonania przeciwnika, sprowadzenia go do parteru.W przypadku tej sztuki walki – czerpiącej z tak wielu źródeł i dającej przez to tak wiele możliwości rozwiązania problemu – to myślenie może przybrać postać skomplikowanych, wielopoziomowych intelektualnych konstrukcji. Sambo to prawdziwe „fizyczne szachy”.

Praca z oddechem

Element wschodnich sztuk walki, zwłaszcza praca z oddechem, daje nam możliwość medytacji. Oczywiście nie ma o tym mowy w czasie walk treningowych (te uczą podejmowania decyzji i myślenia taktycznego), ale podczas samotnego trenowania postaw, chwytów i ciosów, gdy jesteśmy tu i teraz. My i nasz oddech. Skupiając się na nim uruchamiamy samoświadomość. Zaczynamy świadomie oddychać, czuć siebie i wszystko wokół. Ta obserwacja przybliża nas do nas samych. Do zrozumienia.

Jednak sambo nie jest dla wszystkich. To sport dla wytrzymałych i gotowych do poświęcenia komfortu fizycznego oraz psychicznego. Tu trening bez siniaka lub stłuczenia jest treningiem nieudanym. A przyjmowanie ciosów, gotowość na bycie duszonym czy rzucanym wymagają dużego samozaparcia. Ale warto. Napastnik, który zastąpi nam drogę, leżąc w szpitalu będzie miał bardzo dużo czasu na przemyślenie innej ścieżki kariery. Lub poszukiwanie pomysłu, jak zarobić na kurs sambo.

Mariola Bogusz

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Share

Share

Share

Share

Share